TEATR FIGUR KRAKÓW
O projekcie
KTO?
Teatr Figur Kraków (TFK) – czyli niezależny, objazdowy teatr lalek, który wyspecjalizował się w technice teatru cieni. Mieszkamy w Krakowie, gramy na całym świecie (występowaliśmy m.in. w Waszyngtonie, Albuquerque, Seulu, Tajpej, Bagdadzie, Moskwie). Nasz ostatni spektakl „Mglisty Billy”, w zeszłym sezonie, otrzymał trzy nagrody na międzynarodowych festiwalach. Na Światowym Festiwalu Sztuki Lalkarskiej w Chengdu otrzymaliśmy główną nagrodę w kategorii „kreatywność”. Kiedy nie gramy spektakli, robimy warsztaty z dzieciakami, dorosłymi, prowadzimy akcje teatralne ze społecznościami lokalnymi (mieszkańcami wiosek, osiedli, ulic).
CO?
Spektakl „Król Maciuś I” to historia dorastania. To opowieść o mierzeniu się z własnymi słabościami, pogonią za marzeniami i konfrontowaniu z porażką. W świecie, w którym obowiązuje terror uśmiechu i przymus sukcesu sprawdzamy, co będzie, jeśli wszystko NIE będzie dobrze? Jeśli zrobimy błąd? Co będzie, jeśli przegramy?
A PO CO?
To pytanie można odnieść do dwóch kwestii – po co robimy ten spektakl i po co robimy teatr.
Opowiadamy historię Maciusia, bo dotyka dwóch ważnych tematów – pojęcia „dorosłości“ oraz kondycji współczesnego świata.
Kultura dziecięca i młodzieżowa nie traktuje dojrzałości jako wartości. Dorośli są zajęci sobą i swoją pracą. Dorośli to wrogowie – nic nie wiedzą, nic nie rozumieją. Życie kończy się po dwudziestce. Odpowiedzialność, pracowitość, mierzenie się ze światem, a przede wszystkim umiejętność znoszenie porażek, to nie są modne tematy. Historia Maciusia jest pretekstem do tego, aby opowiedzieć o świecie, który nie jest jednoznaczny, w którym podejmujemy złe decyzje i ponosimy tego konsekwencje. Co wcale nie musi oznaczać końca świata, natomiast musi – zmianę planów.
Teatr Figur to teatr obrazkowy. Ktoś mógłby powiedzieć – więcej niż rysunek, mniej niż film animowany. My o sobie mówimy, że robimy teatr analogowy. Z tektury, drutu, taśmy, cięty nożyczkami, świecony ręcznie robionymi lampami. Żadnych projektorów multimedialnych, reflektorów ledowych, zapadni. Równocześnie jesteśmy przekonani, że to teatr bardzo współczesny – odpowiada na pytania zadane dzisiaj: o model wychowania dzieci, o pamięć miejsc, o to jak poradzić sobie ze śmiercią, kiedy wydaje nam się, że jesteśmy tak wszechmocni.
GDZIE I KIEDY?
Premiera odbędzie się 28 listopada 2014 roku w Krakowie, na scenie Teatru Barakah przy ul. Paulińskiej 28, o godz. 18.00.
NA CO PREZNACZYMY PAŃSTWA DOTACJĘ?
Przede wszystkim – na produkcję scenografii. Żeby sprawnie opowiedzieć historię Maciusia musimy przygotować kilkadziesiąt lalek. Większość produkcji zostanie sfinansowana z dotacji Instytutu Teatralnego, ale ona pokrywa 70% kosztów spektaklu. Druga sprawa – jesteśmy teatrem wędrownym; scenografię notorycznie przewozimy, przenosimy, trzymamy w magazynach, bardzo ważne jest wyprodukowanie wodoszczelnych, wytrzymałych opakowań na lalki i makiety. Jeśli starczy funduszy, to przeznaczymy je na opłacenie przestrzeni, w której pracujemy.
GDZIE NAS SZUKAĆ?
Nie mamy stałej siedziby – sceny. Często podróżujemy. Najłatwiej nas znaleźć tutaj: teatrfigur.pl oraz na naszym profilu FB.
ZESPÓŁ REALIZACYJNY
Dagmara Żabska – reżyserka przedstawienia; na co dzień szefowa artystyczna TFK; aktorka, pedagożka teatru, teatrolożka.
Marta Hankus – autorka adaptacji i producentka, mistrzyni w znajdowaniu dobrych, zaskakująco tanich rozwiązań i ogarnianiu nieogarnialnego; szefowa finansowa TFK, prowadzi fundację TFK.
Edyta Stajniak – autorka scenografii do spektaklu, ilustratorka, graficzka.
Agnieszka Polańska – specjalistka w zakresie teatru cieni, jak nikt inny zna się na budowie lalek cieniowych (i nie tylko).
Piotr Idziak – wymyśla jak przełożyć projekt na teatr cieni, poza tym jest animatorem światła, autorem gier planszowych i scenariuszy wystaw.
Tomasz Krzyżanowski – kompozytor, na co dzień związany z Teatrem Chorea.
ZESPÓŁ AKTORSKI
Dominika Byrska – aktorka, lalkarka; zagrała w spektaklu dyplomowym „Mały k” w reż. Pawła Passiniego oraz „Dzikie łabędzie” w reż. Jerzego Bielunasa.
Tadeusz Dylawerski – aktor, lalkarz, mim, pedagog teatru i cyrku; związany z TFK od początku istnienia zespołu, stale współpracuje z Małopolskim Instytutem Kultury oraz ze Staromiejskim Centrum Kultury Młodzieży.
Mateusz Wróbel – żongler, instruktor teatralny, recytator, od lat związany z działaniami twórczymi w Mostkach, współpracownik TFK przy projektach w ramach „Laboratorium Teatru Cieni”.