Zu_Ka
O projekcie
Jedziemy na rok do Indonezji. Na stypendium. Taki komunikat w październiku 2012 roku usłyszały od nas nasze mamy. Nie uwierzyły w to. Pół roku później przyszły wyniki rekrutacji i wtedy naprawdę okazało się, że jedziemy. Mamy musiały uwierzyć.
Nasze drogi połączyła właśnie muzyka. Zuza - fagocistka, Karolina -- flecistka, po 12 latach spędzonych w szkołach muzycznych poznałyśmy się w ostatniej ławce wrocłwskiej muzykologii, gdzie do dziś razem studiujemy (i siedzimy :) ). Studia te utwierdziły nas w przekonaniu, że właśnie historią muzyki klasycznej chcemy się zająć i przycznić do szerzenia jej tam, gdzie nie jest tak znana ani doceniana. Dlatego też staramy się wrócić na miesięczne praktyki do Indonezji. Spędziłyśmy tam w rezultacie 10 ostatnich miesięcy. 9 w mieście Bandung, w którym chodziłyśmy do szkoły, korzystając z programu stypendialnego rządu indonezyjskiego Darmasiswa. Ostatni miesiąc - w Jakarcie, stolicy Indonezji - wykorzystałyśmy na staż w Ambasadzie RP.
Przez 10 miesięcy udało nam się poznać ten kraj z niekomercyjnej, domowej strony. Dla nas to niesamowita kultura, wspaniali ludzie i przede wszystkim przepiękna muzyka, którą pasjonuje się każdy Indonezyjczyk. Ze względu na nasze studia starałyśmy się dostać na kierunek związany z tradycyjną muzyką indonezyjską- Karawitanem, i udało nam się. Nauczyłyśmy się grać na tradycyjnych instrumentach, zyskałyśmy bardzo dużą wiedzę teoretyczną i wzięłyśmy udział w wielu koncertach – i to po obu stronach sceny.
W trakcie trwania naszego stypendium spotkałyśmy się z ogromną otwartością, przyjaźnią i poznałyśmy wiele osób, które z czasem stały się naszą indonezyjską rodziną. W trakcie tych kilku miesięcy udało nam się zobaczyć też trochę prawdziwej Indonezji. Wulkany, wyspy, rajskie plaże, codzienne życie...
Dostałyśmy szansę poznania nowej kultury, wyjechania na drugi koniec świata i spędzenia tam prawie roku. Na początku było ciężko, ale potem zakochałyśmy się w Indonezji. Dlatego tak bardzo chcemy tam wrócić. Mamy szansę na miesięczne praktyki na naszym uniwersytecie, podczas których uczyłybyśmy naszych indonezyjskich znajomych o europejskiej muzyce klasycznej, a przy okazji mogłybyśmy znowu uczęszczać na zajęcia. Będąc studentkami studiów dziennych pracujemy, by niezależnie się utrzymywać, nie jesteśmy jednak w stanie pokryć wszystkich kosztów związanych z wyjazdem. Praktyki będą bezpłatne, na co jesteśmy przygotowane, ale największy koszt to bilety lotnicze. Dwa bilety, to koszt około czterech, pięciu tysięcy złotych. I tu zwracamy się z prośbą do Was. To z Waszą pomocą będziemy mogły przekazać swoją wiedzę naszym kolegom i koleżankom z uczelni, a także pozwolić sobie na kupno biletów i powrót do kraju, w którym rozpoczęła się nasza przygoda życia.
Zebrana kwota pokryje koszty zakupu biletów lotniczych i wysłania nagród do Was. Przewidziałyśmy dla Was nagrody, które z naszej strony będą podziękowaniem za wsparcie. Prezenty, które chciałybyśmy Wam oferować to tradycyjne indonezyjskie instruumenty, kukiełki czy przyprawy.
Wszystkie aktualizacje projektu dostaniecie od nas maile, ale także znajdziedzie tu, na stronie projektu, oraz na wydarzeniu na facebooku dostępnym TU, wystarczy kliknąć :).
Wsparcie medialne:
